- Musa BÜLBÜL

OLMUYOR.

Boşa koydum hiç dolmuyor,

Doluya koydum almıyor,

Allahım bu nasıl dünya,

Hiç karnım doymuyor.

Ağlıyom yüzüm gülmüyor,

Kimseler halim sormuyor,

Geceler ne uzunmuş,

Bir türlü sabah olmuyor.

Yaş geldi kırk’ını buldu,

Saç sakal ağardı soldu,

Yarabbi güç ver sen bana,

Bacı kardeş düşman oldu.

Yeter BÜLBÜL’üm bu ne çile,

Dert saymakla biter mola,

Hep sözüm doğrudan yana,

Dostlarım beni duyar mola.

          Musa BÜLBÜL.

           16.10.2009

            İSTANBUL

   SEVİN

Binboğa dağının eteğinde yerin

Nede güzel yaylaların serin

Buyurun dostlarım sizlerde gelin

Her yerden güzel bizim sevin

Kilise’nin suyunada doyum olmaz

Çok çalışır insanları yorulmaz

Kekliği,Tavşanı el tutupta vurulmaz

Bir başkadır bizim sevin

Muhtarın evi aramayla bulunmaz

Azayı bekçiyi kimse tanımaz

Armudu alıcı çoktur sayılmaz

Ne kadar hoştur bizim sevin

Yolları biraz taş biraz çamur

Erken kalkılır sanırsın sahur

Babalar evlada ederler kahır

Çalışkandır,dürüsttür bizim sevin

Kazamız Afşin az ötede görünür

Fakirleride zengin gibi görünür

Dulları kocaya varmaz sürünür

Çok güzeldir bizim sevin

Suyu kıt,dağlarda karı vardır

Bağlarda üzümü dertlere çözümü vardır

Ağaç yayığı soğuk ayranı vardır

Bir başkadır bizim sevin

Övün Musa BÜLBÜL övün

Yiğidi meydana çıkınca görün

Çok geziyom ben düğün,düğün

Her yerlerden güzel bizim sevin

                              Musa BÜLBÜL

ASKER

Vatana millete ada kendini

Bu görev mi yoksa sevgi mi?

Gavurda sanki Türk’ün dengi mi?

Düşmanını hor görme asker

Ana’yı Sıla’yı merak etme

Uzun uzun dalıpta hayale gitme

Babanı sevindir mahcup etme

Uyurkende tedarikli ol asker

Ne dileğin varsa hep kabul ola.

Seni doğuran anaya helal ola

Düşmanın anası saçın başın yola

Ana’na saç baş yoldurma asker

Sana kurşun atan eller kırılsın

Tutmasın dizleri dermanı sıyrılsın

Köpek gibi soluyup kalbi sıyrılsın

Vatana tek bir düşman sokma asker

Nişanlın şimdi yolunu gözler

Tabut’unu değil canlını ister

Sağ salim sılana dön asker

Hayırlı teskereler al asker.

                 Musa BÜLBÜL

USANDIM.

Şu yalan dünyada gayri kimsem yok

Dermanım tükendi derman bulan yok

Paran pulun yoksa seveninde yok

Yalanmışsın dünya senden usandım

Artık dayanacak gücüm kalmadı

Sırrımı verecek tek yoldaşım olmadı

Ecel geldi dört bir yanımı bağladı

Yalanmışsın dünya senden usandım

Hayatta ağladım gözüme kan doldu

Açmadan güllerim sarardı soldu

Tutuştu bedenim yandı kavruldu

Yalanmışsın dünya senden usandım

Kalmadı sabrım perişanım ben

Gençlik bu ya birde güzel sevdim ben

Gayrı dayanamam dünyadan göçeceğim ben

Yalanmışsın dünya senden usandım

                               Musa BÜLBÜL